Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

in a silly

  • 1 cantilēna

        cantilēna ae, f    [cantilo, to trill], a hackneyed song, old song: cantilenam eandem canis, ever the old song, T.—Silly talk, trite prattle, gossip (colloq.). sua: ex scholis, a trite formula.
    * * *
    oft repeated saying; refrain; ditty/little song; silly prattle (L+S); lampoon

    Latin-English dictionary > cantilēna

  • 2 dēlīrō

        dēlīrō —, —, āre    [delirus], to be crazy, be deranged, be silly, dote, rave: decipi tam dedecet quam delirare: timore, T.: in extis totam Etruriam delirare: Stertinium deliret acumen, H.: quicquid delirant reges, whatever folly the kings commit, H.
    * * *
    delirare, deliravi, deliratus V
    be mad/crazy/deranged/silly; speak deliriously, rave; diviate from balks (plow)

    Latin-English dictionary > dēlīrō

  • 3 dēlīrus

        dēlīrus adj.    [de + lira], silly, doting, crazy: senex: anus: mater, H.
    * * *
    delira, delirum ADJ
    crazy, insane, mad; senseless, silly

    Latin-English dictionary > dēlīrus

  • 4 dēsipiēns

        dēsipiēns entis, adj.    [P. of desipio], foolish, silly: adrogentia: ita desipiens, qui, etc.
    * * *
    (gen.), desipientis ADJ
    stupid, witless, lacking intelligence; foolish, silly (L+S)

    Latin-English dictionary > dēsipiēns

  • 5 excors

        excors cordis, adj.    [ex + cor], without intelligence, without understanding, senseless, silly, stupid: anus: hoc qui non videt, excors est: admodum: turpis et excors, H.
    * * *
    (gen.), excordis ADJ
    silly, stupid

    Latin-English dictionary > excors

  • 6 fatuus

        fatuus adj.    [fatus], speaking by inspiration ; hence, insane, foolish, silly, simple: fatuus est, insulsus, T.: fatuus et amens es: monitor: bipennis, clumsy, Iu.—As subst m.: fatuos non invenit, fools, Iu.
    * * *
    I
    fatua, fatuum ADJ
    foolish, silly; idiotic
    II

    Latin-English dictionary > fatuus

  • 7 ineptus

        ineptus adj. with comp.    [2 in+aptus].—Of persons, absurd, awkward, silly, inept, impertinent: Quid est, inepta, quid vis? T.: ineptus Et iactantior hic paulo est, without tact, H.—Of things, absurd, unsuitable, unfit, impertinent: illa concedis <*>epta esse: causa, T.: ioca: chartae, waste-paper, H.: risu inepto res ineptior nulla est, Ct.: quid est ineptius quam, etc.
    * * *
    inepta, ineptum ADJ
    silly, foolish; having no sense of what is fitting

    Latin-English dictionary > ineptus

  • 8 īnsulsus

        īnsulsus adj. with sup.    [2 in+salsus], unsalted, without taste, coarse: gula.—Fig., bungling, awkward: bipennis, Iu.—Tasteless, insipid, silly, absurd: Fatuos est, insulsus, T.: in verbo non insulsum genus (ridiculi): adulescens: Insulsissimus homo, Ct.— Plur f. as subst. (sc. mulieres), silly creatures.
    * * *
    insulsa, insulsum ADJ
    boring, stupid

    Latin-English dictionary > īnsulsus

  • 9 rīdiculus

        rīdiculus adj.    [rideo], exciting laughter, laughable, droll, funny, amusing, facetious: Hui, tam cito? ridiculum! how comical! T.: facie magis quam facetiis: Ridiculum est, te istuc me admonere, T.: Ridiculus totas simul absorbere placentas, H.—As subst n., something laughable, a laughing matter, jest, joke: quae sint genera ridiculi: ridiculo sic usurum oratorem, ut, etc.: Mihi solae ridiculo fuit, I had the fun to myself, T.: materies omnis ridiculorum est in istis vitiis, quae, etc.: sententiose ridicula dicuntur.— Laughable, silly, absurd, ridiculous, contemptible: insania, quae ridicula est aliis, mihi, etc.: qui ridiculus minus illo (es)? H.: mus, H.: pudor, Iu.: est ridiculum, quaerere, etc.—As subst m.: neque ridiculus esse Possum, etc., be a buffoon, T.
    * * *
    I
    ridicula, ridiculum ADJ
    laughable, funny; silly
    II
    buffoon, jester

    Latin-English dictionary > rīdiculus

  • 10 desipiens

    dē-sĭpĭo, ĕre ( perf. desipui, Lact. 2, 4, 4), v. a. and n. [sapio].
    * I.
    Act., to render insipid (late Lat. and rare), Tert. Pudic. 13. —
    II.
    Neutr., to be void of understanding, to be silly, foolish; to act foolishly (class.):

    summos viros desipere, delirare, dementes esse,

    Cic. N. D. 1, 34, 94:

    licet me desipere dicatis,

    id. Planc. 37; id. Verr. 2, 5, 46; id. Div. 2, 23, 51; Hor. S. 2, 3, 47; id. Ep. 1, 20, 9 al.:

    dulce est desipere in loco,

    to indulge in trifling, Hor. Od. 4, 12, 28.—With gen.:

    desipiebam mentis, cum, etc.,

    Plaut. Ep. 1, 2, 35:

    quippe mortale aeterno jungere desipere est,

    Lucr. 3, 802; cf. id. 5, 165 and 1043.—Of a person in a fever, etc., to be delirious, to rave:

    intra verba,

    Cels. 3, 18 init. —Hence, dēsĭpĭens, entis, P. a., foolish, silly:

    desipientis arrogantiae est,

    Cic. N. D. 2, 6, 16: estne quisquam ita desipiens, qui, etc. id. Div. 2, 23, 51.

    Lewis & Short latin dictionary > desipiens

  • 11 desipio

    dē-sĭpĭo, ĕre ( perf. desipui, Lact. 2, 4, 4), v. a. and n. [sapio].
    * I.
    Act., to render insipid (late Lat. and rare), Tert. Pudic. 13. —
    II.
    Neutr., to be void of understanding, to be silly, foolish; to act foolishly (class.):

    summos viros desipere, delirare, dementes esse,

    Cic. N. D. 1, 34, 94:

    licet me desipere dicatis,

    id. Planc. 37; id. Verr. 2, 5, 46; id. Div. 2, 23, 51; Hor. S. 2, 3, 47; id. Ep. 1, 20, 9 al.:

    dulce est desipere in loco,

    to indulge in trifling, Hor. Od. 4, 12, 28.—With gen.:

    desipiebam mentis, cum, etc.,

    Plaut. Ep. 1, 2, 35:

    quippe mortale aeterno jungere desipere est,

    Lucr. 3, 802; cf. id. 5, 165 and 1043.—Of a person in a fever, etc., to be delirious, to rave:

    intra verba,

    Cels. 3, 18 init. —Hence, dēsĭpĭens, entis, P. a., foolish, silly:

    desipientis arrogantiae est,

    Cic. N. D. 2, 6, 16: estne quisquam ita desipiens, qui, etc. id. Div. 2, 23, 51.

    Lewis & Short latin dictionary > desipio

  • 12 frivola

    frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).
    I.
    Adj.:

    frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,

    Auct. Her. 4, 11, 16:

    levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),

    Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:

    colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,

    Gell. 18, 7, 3:

    frivola et inanis argutiola,

    id. 2, 7, 9:

    quaedam dicit futtilia et frivola,

    id. 16, 12, 1:

    jocus,

    Plin. 28, 19, 79, § 260:

    auspicium,

    Suet. Ner. 41:

    aura,

    Phaedr. 5, 8, 1:

    insolentia,

    id. 3, 6, 8:

    jactantia in parvis,

    Quint. 1, 6, 20:

    opus,

    Plin. 22, 6, 7, § 15:

    labor,

    Sen. Ep. 31:

    cura,

    Plin. 25, 3, 7, § 22:

    origo superbissimi animalium (i. e. hominis),

    id. 7, 7, 5, § 43:

    ratione morientes,

    id. 11, 29, 35, § 102:

    flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,

    Gell. 15, 30, 2; so,

    in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,

    Suet. Claud. 15:

    quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,

    Quint. 10, 7, 21:

    frivolum dictu,

    Plin. 7, 53, 54, § 186:

    frivolum videatur, non tamen omittendum,

    id. 28, 12, 50, § 184:

    huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,

    some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin.
    II.
    Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:

    inter frivola mea,

    Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:

    jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,

    Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:

    aliqui mentiuntur,

    Hier. in Mich. II. 7, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > frivola

  • 13 frivole

    frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).
    I.
    Adj.:

    frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,

    Auct. Her. 4, 11, 16:

    levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),

    Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:

    colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,

    Gell. 18, 7, 3:

    frivola et inanis argutiola,

    id. 2, 7, 9:

    quaedam dicit futtilia et frivola,

    id. 16, 12, 1:

    jocus,

    Plin. 28, 19, 79, § 260:

    auspicium,

    Suet. Ner. 41:

    aura,

    Phaedr. 5, 8, 1:

    insolentia,

    id. 3, 6, 8:

    jactantia in parvis,

    Quint. 1, 6, 20:

    opus,

    Plin. 22, 6, 7, § 15:

    labor,

    Sen. Ep. 31:

    cura,

    Plin. 25, 3, 7, § 22:

    origo superbissimi animalium (i. e. hominis),

    id. 7, 7, 5, § 43:

    ratione morientes,

    id. 11, 29, 35, § 102:

    flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,

    Gell. 15, 30, 2; so,

    in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,

    Suet. Claud. 15:

    quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,

    Quint. 10, 7, 21:

    frivolum dictu,

    Plin. 7, 53, 54, § 186:

    frivolum videatur, non tamen omittendum,

    id. 28, 12, 50, § 184:

    huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,

    some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin.
    II.
    Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:

    inter frivola mea,

    Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:

    jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,

    Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:

    aliqui mentiuntur,

    Hier. in Mich. II. 7, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > frivole

  • 14 frivolus

    frīvŏlus, a, um, adj. [etym. dub.; perh. from frico], silly, empty, trifling, frivolous; pitiful, sorry, worthless (mostly post-Aug.; perh. not in Cic.; cf. futtilis).
    I.
    Adj.:

    frivolus hic quidem jam et illiberalis est sermo,

    Auct. Her. 4, 11, 16:

    levibus aut frivolis aut manifesto falsis reum incessere (shortly after: quia, qui vana congerit),

    Quint. 7, 2, 34; Vop. Aur. 3, 1:

    colligitis lexidia, res taetras et inanes et frivolas,

    Gell. 18, 7, 3:

    frivola et inanis argutiola,

    id. 2, 7, 9:

    quaedam dicit futtilia et frivola,

    id. 16, 12, 1:

    jocus,

    Plin. 28, 19, 79, § 260:

    auspicium,

    Suet. Ner. 41:

    aura,

    Phaedr. 5, 8, 1:

    insolentia,

    id. 3, 6, 8:

    jactantia in parvis,

    Quint. 1, 6, 20:

    opus,

    Plin. 22, 6, 7, § 15:

    labor,

    Sen. Ep. 31:

    cura,

    Plin. 25, 3, 7, § 22:

    origo superbissimi animalium (i. e. hominis),

    id. 7, 7, 5, § 43:

    ratione morientes,

    id. 11, 29, 35, § 102:

    flunt in litterarum ostentatione inepti et frivoli,

    Gell. 15, 30, 2; so,

    in cognoscendo ac decernendo nonnumquam frivolus amentique similis,

    Suet. Claud. 15:

    quin etiam, quod est imprimis frivolum ac scaenicum, verbum petant (declamatores), quo incipiant,

    Quint. 10, 7, 21:

    frivolum dictu,

    Plin. 7, 53, 54, § 186:

    frivolum videatur, non tamen omittendum,

    id. 28, 12, 50, § 184:

    huic misit qui nescio quid frivoli ducentis milibus traderet,

    some worthless thing, trifle, Suet. Calig. 39 fin.
    II.
    Subst.: frīvŏla, ōrum, n. plur., wretched furniture, paltry things, trifles:

    inter frivola mea,

    Sen. Tranq. 1; Dig. 13, 7, 11, § 5:

    jam poscit aquam: jam frivola transfert Ucalegon,

    Juv. 3, 198; 5, 59; Suet. Calig. 39; Dig. 13, 7, 11, § 5; cf.: frivola skeuaria eutelê panu, Gloss. Philox.—Hence, adv.: frī-vŏlē, in a silly manner, triflingly:

    aliqui mentiuntur,

    Hier. in Mich. II. 7, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > frivolus

  • 15 insulsae

    insulsus, a, um, adj. [2. in-salsus], unsalted, insipid.
    I.
    Lit.:

    amurcā insulsā perfundunt sulcos,

    Col. 2, 9:

    gula,

    that longs for tasteless things, Cic. Att. 13, 31, 4. — Comp.:

    cibus insulsior,

    Hier. Ep. 22, 40.—
    II.
    Trop.
    A.
    Bungling, awkward:

    Tyndaris illa bipennem insulsam et fatuam dextra laevaque tenebat,

    Juv. 6, 658.—
    B.
    Tasteless, insipid, silly, absurd:

    non insulsum huic ingeniumst,

    Plaut. Mil. 4, 2, 79:

    est etiam in verbo positum non insulsum genus (ridiculi),

    Cic. de Or. 2, 64:

    multa (in sermone) nec illitterata, nec insulsa esse videntur,

    id. Fam. 9, 16:

    adulescens,

    id. Cael. 29:

    acuti, nec insulsi hominis sententia,

    id. Tusc. 1, 8.— Sup.:

    insulsissimus homo,

    Cat. 17, 12.—As subst.: insulsae, ārum, f. (sc mulieres), silly creatures, Cic. Att. 9, 10, 2. — Adv.: insulsē, tastelessly, insipidly, foolishly, absurdly:

    aliquid facere,

    Cic. Att. 15, 4:

    insulse, arroganter dicere,

    id. ib. 5, 10:

    non insulse interpretari,

    not amiss, not badly, id. de Or. 2, 54.— Comp.:

    nihil potest dici insulsius,

    Gell. 16, 12.— Sup.:

    haec etiam addit insulsissime,

    Gell. 12, 2, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > insulsae

  • 16 insulsus

    insulsus, a, um, adj. [2. in-salsus], unsalted, insipid.
    I.
    Lit.:

    amurcā insulsā perfundunt sulcos,

    Col. 2, 9:

    gula,

    that longs for tasteless things, Cic. Att. 13, 31, 4. — Comp.:

    cibus insulsior,

    Hier. Ep. 22, 40.—
    II.
    Trop.
    A.
    Bungling, awkward:

    Tyndaris illa bipennem insulsam et fatuam dextra laevaque tenebat,

    Juv. 6, 658.—
    B.
    Tasteless, insipid, silly, absurd:

    non insulsum huic ingeniumst,

    Plaut. Mil. 4, 2, 79:

    est etiam in verbo positum non insulsum genus (ridiculi),

    Cic. de Or. 2, 64:

    multa (in sermone) nec illitterata, nec insulsa esse videntur,

    id. Fam. 9, 16:

    adulescens,

    id. Cael. 29:

    acuti, nec insulsi hominis sententia,

    id. Tusc. 1, 8.— Sup.:

    insulsissimus homo,

    Cat. 17, 12.—As subst.: insulsae, ārum, f. (sc mulieres), silly creatures, Cic. Att. 9, 10, 2. — Adv.: insulsē, tastelessly, insipidly, foolishly, absurdly:

    aliquid facere,

    Cic. Att. 15, 4:

    insulse, arroganter dicere,

    id. ib. 5, 10:

    non insulse interpretari,

    not amiss, not badly, id. de Or. 2, 54.— Comp.:

    nihil potest dici insulsius,

    Gell. 16, 12.— Sup.:

    haec etiam addit insulsissime,

    Gell. 12, 2, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > insulsus

  • 17 ab-surdus

        ab-surdus adj.    with comp. and sup., out of tune, discordant, harsh: vox.—Fig., incongruous, inconsistent, silly: ratio, T.: absurdissima mandata: bene dicere haud absurdum est, not without merit, S.: quid absurdius dici potest?—Worthless, stupid: ingenium haud absurdum, S.

    Latin-English dictionary > ab-surdus

  • 18 anīlis

        anīlis e, adj.    [anus], of an old woman: voltus, V.: passus, O.—Old-womanish, anile, silly: ineptiae: fabellae, H.
    * * *
    anilis, anile ADJ
    old-womanish; of an old woman; inflicted by an old woman; old wives tale

    Latin-English dictionary > anīlis

  • 19 capiō

        capiō cēpī (capsis, old for cēperis, C.), captus, ere    [CAP-], to take in hand, take hold of, lay hold of, take, seize, grasp: flabellum, T.: sacra manu, V.: pocula, H.: baculum, O.: pignera, L.: manibus tympanum, Ct.: lora, Pr.: arma capere alii, seized their arms, S.: ensem, O.: tela, O.: omnia arma contra illam pestem, i. e. contend in every way: Manlium arma cepisse, had begun hostilities, S.: capere arma parabat, was on the point of attacking, O.—Of food, to take, partake of: Cibum cum eā, T.: lauti cibum capiunt, Ta. — To take captive, seize, make prisoner: belli duces captos tenetis: unus e filiis captus est, Cs.: capta tria milia peditum, L.: alquos Byzantii, N.: captos ostendere civibus hostes, H.: Num capti (Phryges) potuere capi? could they not, when taken, be taken (once for all)? V.: casus est enim in capiendo (sc. praedones).—To catch, hunt down, take: pro se quisque quod ceperat adferebat: cervum, Ph.: illa pro lepusculis capiebantur, patellae, etc.—To win, captivate, charm, allure, enchain, enslave, fascinate: ut te redimas captum (i. e. amore), T.: quibus (rebus) illa aetas capi ac deleniri potest: te pecuniā captum: quem suā cepit humanitate, N.: hunc capit argenti splendor, H.: dulcedine vocis, O.: (bos) herbā captus viridi, V.: oculis captis.— To cheat, seduce, deceive, mislead, betray, delude, catch: Aut quā viā te captent eādem ipsos capi? T.: eodem captus errore, involved in: suis miserum me cepit ocellis, Pr.: carmine formosae capiuntur, Tb.: me dolis, S.: capi alcuius dolo, N.: alqm amicitiae mendacis imagine, O.—To defeat, convict, cast, overcome (in a suit or dispute): ne tui consultores capiantur: in capiendo adversario versutus (orator).—To harm, lame, mutilate, maim, disable, impair, weaken: oculis et auribus captus, blind and deaf: membris omnibus captus: altero oculo capitur, loses an eye, L.: capti auribus metu, L.: lumine, O.: numquam erit tam captus equester ordo: captā re p. — P. pass., of the mind, deprived of sense, silly, insane, crazed, lunatic, mad: mente esse captum: virgines captae furore, L.: capti et stupentes animi, L. — To choose, select, elect, take, pick out, adopt, accept: iudicem populum R., L.: Me arbitrum, T.: inimicos homines, make enemies, T.: sacerdotem sortito: Flaccus flamen captus a Licinio erat, L. — Of places, to occupy, choose, select, take possession of, enter into: loca capere, to take up a position, Cs.: castris locum capere: locum extra urbem editum capere, N.: locum editiorem, S.: capto monte, Cs.: Aventinum ad inaugurandum templa, L.: montes fugā, for refuge, L.: tumulum, V.: terras captas despectare videntur (cycni), to be settling down on places selected, V. — To take by force, capture, storm, reduce, conquer, seize: pauca (oppida), S.: Troiā captā, L.: quod (agri) de Campanis ceperant: castra hostium, N.: oppida manu, V.; cf. oppressā captāque re p.: patriam suam, L.—To reach, attain, arrive at, betake oneself to: insulam, Cs.: oti illum portum.—Of property or money, to take, seize, wrest, receive, obtain, acquire, get: agros de hostibus: ager ex hostibus captus, L.: praedas, N.: ex hostibus pecuniam, L.: cape cedo, give and take, T.: de re p. nihil praeter gloriam, N.: ex calamitate populi R. nomen capere, Cs.: regnum Tiberinus ab illis Cepit, succeeded to, O.— With pecuniam, to take illegally, exact, extort, accept a bribe, take blackmail: contra leges pecuniam cepisse?: pecuniae per vim atque iniuriam captae: aperte pecunias ob rem iudicandam: alqm pecuniae captae arcessere, S.—To take, inherit, obtain, acquire, get, accept: morte testamentove alcuius alqd capere: a civibus Romanis hereditates: si capiendi Ius nullum uxori, Iu.—To collect, receive, obtain: ex eis praediis talenta argenti, T.: stipendium iure belli, Cs.: ex quo (castro) talenta, N.— Fig., to take, seize, obtain, get, enjoy, reap: Fructum, T.: fructūs auctoritatis: fructum vestri in me amoris: alquid ex eā re commodi? T.: utilitates ex amicitiā.—To take, assume, acquire, put on: gestūs voltūsque novos, T.: figuras, O.—To take, assume, adopt, cultivate, cherish, possess: petitoris personam: patris vim: patrium animum.— To undertake, assume, enter upon, accept, take up: provinciam duram, T.: consulatum: honores, N.: rerum moderamen, O.: rem p., S.: magistratum, L.—With dat. of person, to obtain for, secure for: patres praeturam Camillo ceperunt, L.—To begin, enter upon, undertake: bellum: labores, T.: augurium ex arce, L.: aliud initium belli, i. e. war on a new plan, Cs.: conatūs ad erumpendum, L.: nec vestra capit discordia finem, V.: ad impetum capiundum spatium, to take a start, L.: somnum, fall asleep.—Poet.: Unde nova ingressūs experientia cepit? i. e. was devised, V.—To seize, embrace, take (an opportunity): si quam causam ceperit, T.: tempus ad te adeundi.—To form, conceive, entertain, come to, reach: sensum verae gloriae: ex lucri magnitudine coniecturam furti: consilium unā tecum, T.: consilium hominis fortunas evertere: consilium equitatum demittere, Cs.: consilium ut exirem: legionis opprimendae consilium, Cs.—To take, derive, draw, obtain: de te exemplum, T.: exemplum ex aliquā re. — To take, entertain, conceive, receive, be subjected to, suffer, experience: miseriam omnem, T.: angorem pro amico: ex huius incommodis molestiam: infamiam sine voluptate: invidiam apud patres ex largitione, L.: timorem, V.: voluptatem animi.— With a feeling as subj, to seize, overcome, possess, occupy, affect, take possession of, move: Cupido cepit miseram nunc me, proloqui, etc.: ut caperet odium illam mei, T.: nos oblivio ceperat: Romulum cupido cepit urbis condendae, L.: animum cura cepit, L.: meae si te ceperunt taeda laudis, V.: dementia cepit amantem, V.—Of injury or loss, to suffer, take, be subjected to: calamitatem: incommodi nihil.—Esp., in the formula by which the senate, in great emergencies, gave absolute power to magistrates: videant ne quid res p. detrimenti capiat: senatus decrevit, darent operam consules, ne quid, etc., S.—To take in, receive, hold, contain, be large enough for: capit alveus amnes O.: terra feras cepit, O.: quid turbae est! Aedes nostrae vix capient, scio, T.: unā domo iam capi non possunt: Nec iam se capit unda, V.: Non tuus hoc capiet venter plus ac meus, H.: tot domūs locupletissimas istius domus una capiet? will swallow up.—To contain, hold, suffice for, be strong enough for, bear: eam amentiam: nec capiunt inclusas pectora flammas, O.: iram Non capit ipsa suam, O.: Nec te Troia capit, is too small for your glory, V.—To take, receive, hold, comprehend, grasp, embrace: gratia, quantam maximam animi nostri capere possunt: ille unus veram speciem senatūs cepit, L.
    * * *
    I
    capere, additional forms V TRANS
    take hold, seize; grasp; take bribe; arrest/capture; put on; occupy; captivate
    II
    capere, cepi, captus V TRANS
    take hold, seize; grasp; take bribe; arrest/capture; put on; occupy; captivate
    III
    taking/seizing

    Latin-English dictionary > capiō

  • 20 dēsipiō

        dēsipiō —, —, ere    [de + sapio], to be void of understanding, be silly, act foolishly: licet me desipere dicatis: si non desipit augur, H.: Dulce est desipere in loco, to trifle, H.
    * * *
    desipere, desipui, - V INTRANS
    act/be foolish; be out of one's mind/lose one's reason/lack rational thought

    Latin-English dictionary > dēsipiō

См. также в других словарях:

  • Silly Symphonies — Logo d une Silly Symphony Autres titres francophones Symphonies idiotes Genre courts métrages animés Noir Blanc puis couleur Créateur(s) Walt Disney P …   Wikipédia en Français

  • Silly Symphony — Silly Symphonies Silly Symphonies Logo d une Silly Symphony Autres titres francophones Symphonies idiotes Genre courts métrages animés Noir Blanc puis couleur Créateur(s) Walt Disney Produc …   Wikipédia en Français

  • Silly Putty — Silly Puddy redirects here. For the song by Zion I, see Mind Over Matter (Zion I album). Silly Putty drooping through a hole …   Wikipedia

  • Silly Symphonies — is a series of animated short subjects, 75 in total, produced by Walt Disney Productions from 1929 to 1939, while the studio was still located at Hyperion Avenue in the Silver Lake district of Los Angeles. Unlike the Mickey Mouse series, to which …   Wikipedia

  • Silly Songs with Larry — is a regular feature in the Big Idea computer animated series VeggieTales . It generally consists of Larry the Cucumber singing either alone or with some of the other Veggie characters. Occasionally, another character or an ensemble gets the lead …   Wikipedia

  • Silly (commune) — Silly (Belgique) Pour les articles homonymes, voir Silly. Silly …   Wikipédia en Français

  • Silly-en-gouffern — Administration Pays France Région Basse Normandie Département Orne Arrondissement Argentan Canton …   Wikipédia en Français

  • Silly Symphonies — (traducido como Sinfonías tontas) fue una serie de cortometrajes animados producidos por Walt Disney Productions entre 1929 y 1939. A diferencia de las series de Mickey Mouse, Silly Symphonies no usaba personajes continuos. El pato Donald tuvo su …   Wikipedia Español

  • Silly Wizard — Основная информация Жанры Celtic Народная музыка …   Википедия

  • Silly really — «Silly really» Сингл Пера Гессле c альбома «Party Crasher» Выпущен …   Википедия

  • Silly — steht für: Silly (Band), eine deutsche Band Silly ist der Name folgender geographischer Objekte: Silly (Belgien), eine Stadt in Belgien Silly (Burkina Faso), eine Gemeinde und ein Departement in Burkina Faso Silly en Gouffern, eine Gemeinde im… …   Deutsch Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»